hai que continuar co que empezaramos!

Ola!! este blog fixeno xa fai un ano...como pasa o tempo!! para a asignatura filosofia da ciencia e da tecnoloxía, pero como estaba dedicado a subir noticias de interese, estiven pensando e vou continuar con este labor.
Xa estamos todos fora do instituto, a maioría na universidade, pero creo que esta asignatura nos unira moito, temos que agradecer esto ó noso profe de Filosofía, que sen dúbida, un dos mellores profesores.
Non poderei subir tantas noticias como quixera, por falta de tempo, pero intentarei subir unha por semana, e se aparece algo moi interesante subireina de contado!
Compañeiros, sinto decirvos, que a partir de agora as mellores entradas van ser as de Pablo, futuro periodista, os demáis faremos o que podamos!! jajaja
Eu estou estudando Enxeñaria industrial, e esta semana viñeron a darnos unhas charlas sobre enerxías renovables, acordeime desas clases facendo debates, buscando informacion....e agora teño unha clara idea sobre eses temas.
Deséxolle moita sorte ós novos alumnos que se adentran por primeira vez nesta asignatura, ó final do curso teredes moitos coñecementos sobre as noticias que vemos na tele, en internet sobre o medio ambiente,enerxías renovables e non renovables, etc, e sen dúbida a asignatura que máis ides botar de menos!
Sen máis, un saúdo a todos!

FINLANDIA CONSTRUIRÁ OUTRAS 2 NUCLEARES

O Goberno de centro-dereita de Finlandia deu luz verde para a construción de dúas centrais nucleares, que se suman ás catro existentes desde fai tres décadas e a de Olkiluto3 (OL3), primeira central de terceira xeración europea, actualmente en construción.
As novas licenzas farán posible a construción de centrais con capacidade aínda maior de xerar electricidade que a de OL3, que debe producir 1.600 megavatios. Segundo plans de Fennovoima, consorcio no que participa o xigante enerxético alemán E.ON, a súa central poderá producir ata 2.500 megavatios, o que a convertería con fartura na central nuclear máis grande do mundo. A segunda licenza recaeu no consorcio Teollisuus Voima (TVO).
Na actualidade, Finlandia produce 2.800 megavatios de orixe nuclear; o 24% da súa demanda eléctrica (porcentaxe algo superior ao de España). Coas novas centrais a electricidade atómica podería cubrir o 60%. OL3 é a primeira central que se constrúe en Europa despois do tráxico accidente de Chernóbil en 1986. A súa construción está a cargo da empresa estatal francesa AREVA e os seus propietarios están agrupados en torno ao consorcio TVO.
En principio, debería comezar a producir no verán de 2009, pero leva polo menos tres anos de atraso e o seu custo inicial de 3.000 millóns de euros disparouse a 5.400 millóns. A nova data para que funcione é verán de 2012.
As últimas análises, con todo, colocan esa data en dúbida. Segundo o responsable de enerxía de Greenpeace en Finlandia, Lauri Myllyvirta, "unha visión optimista establecería que a central comezará a súa produción en 2014". Segundo os últimos estudos, o consumo de enerxía de Finlandia vai a menos. É posible que dentro dunha década, cando entren en funcionamento as novas centrais, teña un superávit de enerxía.
Nunha enquisa recente, o 66% dos finlandeses declárase en contra da produción de enerxía nuclear para a exportación. A posta en marcha das centrais significará unha inxección multimillonaria á deprimida economía do país. O Parlamento deberá ratificar as licenzas, pero ese paso non será máis que un trámite, pois o Goberno ten ampla maioría.

O Láser

Este ano celébranse dous aniversarios científicos: o do proxecto SETI de procura de vida extraterrestre e o do láser. En ambos os casos hai 50 velas, pero aí acábanse as coincidencias. SETI aínda non ten resultados que ensinar.

En cambio, o primeiro láser, nacido en 1960 nos Laboratorios de Investigación Hughes, en California (EE UU), da man de Theodore Maiman, pasou en pouco tempo de ser unha curiosidade sen aplicacións a unha fonte de desenvolvementos tecnolóxicos en aparencia inesgotable.

Nas últimas décadas pedíronse máis de 55.000 patentes relacionadas con el só en EE UU, e "o máis sorprendente é que aínda se seguen buscando numerosas aplicacións", sinalou Thomas Bauer, director do Centro de Investigación en Fotónica da Universidade de Stanford, na reunión anual da Asociación Americana para o Avance da Ciencia (AAAS) en San Diego (EE UU).

A lista de aplicacións é enorme. Co láser lógranse altísimas temperaturas, comparables ás do núcleo solar; tamén bajísimas, 10 veces máis frías que a do nitróxeno líquido -o que permitiu crear un novo estado da materia, o condensado de Bose-Einstein, en que os átomos están conxelados-.

Hai láseres de pulsos tan breves que permiten fotografar o movemento dos electróns nos átomos. En bioloxía, química, física e medicamento, o láser foi revolucionario.

"Por exemplo para entender a epidemia da sida", explicou Bauer: "A mediados dos oitenta perfeccionáronse as técnicas para discriminar tipos de células, baseadas no láser; sen elas non puidésemos descubrir que células infectaba o virus".

España aumentará a súa presencia na exploración e explotación dos fondos mariños

O Goberno español quere aumentar a súa presenza no esforzo internacional para explorar primeiro e explotar despois os recursos minerais dos fondos mariños profundos, a través da ONU. "España, aínda sendo unha potencia historicamente marítima, está un pouco atrasada, o cal non quita para que aínda esteamos a tempo de meternos e estar en primeira fila", comentou esta mañá o embaixador Jesús Silva, que representa a España tanto en Xamaica como ante a Autoridade Internacional dos Fondos Mariños (ISA) , cuxa sede está nese país.

"Está en xogo unha parte importante da economía mundial nun prazo duns 20 ou 30 anos, con grandes intereses en xogo", recordou. España pertence á ISA pero non está entre o pequeno número de países que ten concesións para explorar o fondo mariño. Especialmente importante é a investigación, e o que se expón é elaborar unha estratexia nacional que involucre a institucións públicas e privadas.

O obxectivo sería desenvolver tecnoloxía extractiva e outros coñecementos (como os relacionados coa conservación da flora e a fauna asociada aos xacementos), que permitan estar presentes no proceso. Como mostra desa vontade, celébrase desde hoxe en Madrid un seminario organizado co Instituto Xeolóxico e Mineiro e a Fundación Areces sobre os aspectos legais, científicos e económicos da exploración e futura explotación dos recursos minerais mariños. O secretario xeral de ISA, o ganés Nii Allotey Odunton, explicou esta mañá que o de Madrid é o cuarto seminario que organiza este organismo da ONU no mundo e o primeiro en Europa. Ademais, espera que durante a próxima asemblea de ISA (do 27 de abril ao 7 de maio), baixo presidencia española, aváncese na regulación da exploración dos xacementos de metais preciosos asociados a chemineas hidrotermales.

Ata agora regulouse neste chamado código mineiro submarino unicamente a exploración dos nódulos polimetálicos, nos que se dan altas concentracións de moitos minerais de interese económico. A ISA ten 160 países membros. Estados Unidos non se integrou aínda no marco legal internacional pero ten previsto facelo proximamente- Esta nova fronteira expón un continuo debate sobre como explotar estes recursos, que están en que o que se denomina simplemente A Zona, equivalente ás augas internacionais na navegación marítima, e que representa o 50% da superficie terrestre. Facelo de forma sostible, evitando prexuízos ambientais e cunha repartición equitativa entre as nacións son os principais desafíos, explica Silva.

Ata agora só se autorizaron oito concesións para exploración, todas no Pacífico. Os países involucrados son Polonia (asociada a países do Leste de Europa), China, Rusia, Alemaña, Francia, Xapón, Corea do Sur, e a India.

ó sol que máis quenta....

A carreira para chegar a construír a vivenda autosuficiente comezou. Trátase de que as casas, que actualmente na UE consomen o 40% da enerxía total, estean deseñadas e equipadas de tal forma que xeren a mesma enerxía que consomen.

Para impulsar a investigación neste campo, desde 2002 o Departamento de Enerxía de EE UU organiza cada dous anos o Solar Decathlon, un estrito concurso de 10 probas no que equipos de estudantes de diversas universidades compiten por deseñar a vivenda industrializable máis sostible e eficiente en termos enerxéticos.

A novidade é que, por iniciativa do Ministerio da Vivenda, este ano e en 2012 haberá tamén unha edición europea do concurso. Cando a vila solar despregamento os seus prototipos nun enorme solar sobre a beira do Manzanares en Madrid, entre o 18 e o 27 de xuño, haberá ademais cinco casas made in Spain entre as 19 que deseñarían equipos de universidades de todo o mundo. Unha destas casas, a que presenta o Instituto de Arquitectura Avanzada de Cataluña, comezou a construírse onte nunha gran nave de Barcelona que parece case unha atarazana, non só porque a forma e xeito de construír da casa aseméllase á dun barco, senón porque o inicio de "a obra" celebrouse como unha botadura.

Máis aló da súa forma ovalada e futurista, a súa peculiaridade, afirma Vicente Guallart, director do instituto, é que se creou dixitalmente co obxecto de que poida ser fabricada en calquera lugar do mundo no que haxa un computador e unha máquina láser o suficientemente sofisticada e grande como para permitir cortar os diferentes elementos de madeira da edificación que despois se ensamblan.

A competición será dura porque todas as maquetas presentadas, desde a modular Solarkit que presenta a Universidade de Sevilla á desplegable e ampliable da Politécnica de Valencia, son suxestivas. Teñen en común que só se alimentan do sol, pero o que conta é como o fan e canto custa conseguilo.

Un balón de materia oscura rodea a Vía Láctea

Tan lonxe e tan cerca. Mentres os físicos intentan atopar nos detectores terrestres, aquí mesmo, os supostos estraños compoñentes da materia escura (que representaría, segundo as teorías vixentes, máis do 70% da masa total de galaxias como a nosa), os astrónomos trasládanse a través dos seus instrumentos a billóns de billóns de quilómetros polos arredores da galaxia para comprobar como e onde se acumula esta materia, distinta da que forma todo o que podemos ver e palpar.

O halo de materia escura que rodea o que chamamos a Vía Láctea -as estrelas e o gas que se poden ver e que se agrupan en forma de espiral- ten a forma dun balón de praia xigantesco e bastante deformado, aseguran astrónomos estadounidenses, os primeiros que cren que conseguiron medir a súa forma. A materia escura chámase así porque é invisible e porque ninguén sabe de que está formada.

Con todo, non é indetectable, porque obedece, como a materia ordinaria, as leis da gravidade e tira das pequenas galaxias ananas que viran ao redor da Vía Láctea. Os astrónomos, de varias institucións estadounidenses, conseguiron reconstruír a órbita orixinal da galaxia anana Saxitario, que se vai disgregando debido ao tirón gravitatorio da Vía Láctea e deixa restos en forma de estrelas ao seu paso.

Os esforzos anteriores para resolver este problema daban solucións moi diferentes para os diversos tramos estudados. "Ata fai moi pouco, non entendiamos o comportamento dos restos de Saxitario", explicou David R. Law, un dos científicos. Fai catro meses, Law e os seus compañeiros xa suxeriran que se o halo de materia escura era tridimensional, con lonxitudes de eixo diferentes, os datos da órbita de Saxitario poderían casar.

A solución que propón agora é que o halo invisible ten a forma dun balón de praia que foi esmagado ao longo, aproximadamente en perpendicular ao plano da galaxia no que se agrupan as estrelas.